de EU zal binnenkort een CO2-belasting opleggen

De EU is van plan om vanaf 1 januari 2024 schepen op weg naar Europese havens op te nemen in het Carbon Emission Trading System (ETS)-programma, met een geschatte 3,6 miljard dollar aan compensatie voor de CO2-uitstoot voor Europa in 2024. Dat wil zeggen dat rederijen koolstofcompensatie voor de koolstofemissies veroorzaakt door schepen die tussen twee EU-havens varen; Als er tussen de EU- en niet-EU-havens schepen tussen hen reizen, moeten zij 50% van de CO2-uitstootkosten dragen.

Zeven EU-landen, waaronder Spanje en Italië, hebben echter onlangs brieven naar de Europese Commissie gestuurd waarin wordt opgeroepen tot opschorting van dit plan om te voorkomen dat rederijen Europese routes vermijden en hun handel verplaatsen naar nabijgelegen mediterrane havens, zoals de haven van Tanger in Marokko of Said Port. in Egypte, dat zich op minder dan 300 zeemijl van de kust van de EU bevindt. Volgens de laatste schatting van een scheepvaartadviesbureau, uitgaande van een koolstofprijs van 90 euro per ton, zullen de geschatte ETS-kosten voor een containerschip dat tussen Europa en Azië vaart in 2024 oplopen tot 810.000 euro. Ondanks de hoge kosten van ETS wordt gemeld dat Maersk, het toonaangevende containerbedrijf, vorig jaar een winst van maar liefst 30 miljard dollar had. De rekeningen die door ETS worden gegenereerd, vormen feitelijk slechts een druppel op de gloeiende plaat vergeleken met de inkomsten uit de internationale scheepvaart, en hebben dus mogelijk geen significante invloed op de terminalprijzen. Sommige EU-landen langs de Middellandse Zeekust, waaronder Portugal, Griekenland, Cyprus en andere, hebben echter publiekelijk verklaard dat het ETS-plan dat in 2024 van kracht wordt, de CO2-uitstoot naar andere delen van de wereld kan overbrengen, en dat bedrijven langere routes kunnen nemen. om aanmeren in EU-havens te vermijden, wat als gevolg daarvan de uitstoot van broeikasgassen kan vergroten.

Hoe om te gaan met de koolstofbarrières van de EU

Het wordt aanbevolen dat exportbedrijven veranderingen in relevante internationale regelgeving en beleid in de gaten houden. De kwestie van de CO2-uitstoot is een voortdurende kwestie, en de relevante regelgeving, het beleid en de implementatieregels van landen, regio's en industrieën over de hele wereld veranderen en breiden zich voortdurend uit, waardoor uitdagingen ontstaan ​​voor de mogelijkheden van bedrijven om de CO2-uitstoot te beheersen. Deze wereldberoemde en zeer geloofwaardige certificeringsinstanties bieden niet alleen standaardcertificeringsdiensten aan bedrijven, maar geven ook advies aan organisaties voor het vaststellen van normen en het publiceren van beleid, en nemen deel aan het formuleren van normen en beleid. In de praktijk wordt aanbevolen dat exportbedrijven met handelspartners communiceren en externe certificeringsinstanties kiezen die door de importregelgevende instanties zijn erkend om adviesdiensten te verlenen.